Και καλά οι άλλοι, οι <<συγγενείς >> μας της Ευρωπαϊκής Οικογένειας.Από σκοπιμότητα ή γιατί έχουν άλλη παράσταση της πραγματικότητας ενεργούν με αυτόν τον τρόπο.Πως μπορεί .όμως λογικά να ερμηνευθεί η στάση ημετέρων όταν σαν κυριευμένοι από το σύνδρομο του Οιδίποδα βάλθηκαν να βγάλουν μόνοι τα μάτια τους τους κυριευμένοι από ακατανίκητες τύψεις κατηγορώντας εαυτούς και αλλήλους::
- για διαφθορά,για παραποίηση ή πλαστογράφηση οικονομικών μεγεθών και στοιχείων ,
- μιλώντας για μαϊμού και τραβεστί οικονομία, για εμπαιγμό και εξαπάτηση των συνεταίρων μας της ΕΕ και των δανειστών μας,
- συνηγορία και επιβοήθηση με επιχειρήματα στοιχειοθέτησης του τουλάχιστον υπερβολικού ότι κινδυνεύει εξ αιτίας της κατάστασης στην Ελλάδα,παρα το μικρό μέγεθός της, η παγκόσμια οικονομία, κ.λ.π
- Συμπεριφορά συνηγόρου που στρέφεται με δριμύτητα κατά του πελάτη του.Αποτέλεσμα, μα φυσικά το αναμενόμενο ή ίσως και επιδιωκόμενο: Αποκλεισμός από τις αγορές και της δυνατότητας αναχρηματοδότησης του χρέους της χώρας,το χρέος εν τοις πράγμα σι και εν συνόλω να καταστεί άμεσα απαιτητό,επιβολή κανόνων με σχεδόν ολοκληρωτική άρση της εθνικής κυριαρχίας, η χώρα να τεθεί υπό επιτροπεία και δημιουργίας συνθηκών όπου κάθε προοπτική διαφυγής από το αδιέξοδο φαίνεται ανύπαρκτη.
Αντί,σιωπηρά και όσο υπήρχαν χρονικά περιθώρια μέσα στο πλαίσιο της παγκόσμιας οικονομικής
κρίσης και ενώ οι χρηματιστηριακές αγορές μας παρείχαν ακόμη εμπιστοσύνη και δυνατότητες ελιγμών να καταπιαστούν με σοβαρότητα στην αιτούμενη αναδιάρθρωση και περιορισμό των ακραίων, υπαρκτών φυσικά, φαινομένων διαφθοράς δόθηκε προτεραιότητα στην τακτοποίηση των λογαριασμών με έναν κλινικά νεκρό πολιτικό αντίπαλο,εσωτερικόν, που τελικά κατάφεραν να νεκραναστήσουν.Ακόμη και δυναμικές πρακτικές επιστρατεύθηκαν,όπως αναθεώρηση των στατιστικών στοιχείων,των μεθόδων υπολογισμού και φυσικά αντικατάσταση ανθρώπων με πρόθυμους για αυτήν την διεκπεραίωση.
Ακόμη και χρησιμοποίηση των ταμειακών διαθεσίμων ασφαλιστικών ταμείων και οργανισμών δημοσίου και τραπεζών και δέσμευση μέρους των καταθέσεων ιδιωτών, που έγινε ούτως ή άλλως αργότερα με το κούρεμα του χρέους χωρίς αποτέλεσμα, θα ήταν προτιμότερο να είχε συμβεί με σκοπό την τιτλοποίηση αυτών και δι΄αυτών την εξαγορά, στην δευτερογενή αγορά παραγώγων, μέρους ή και του συνόλου του εθνικού χρέους. Με την σύμπραξη ή όχι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των λοιπών Ευρωπαϊκών ηγεσιών..Το κόστος θα ήταν πολύ μικρότερο και σε πολιτικό επίπεδο από αυτό που προκάλεσαν οι πολιτικές που εφαρμόσθηκαν,και το πρόβλημα θα είχε αντιμετωπισθεί δυναμικά και για την χώρα μας και για όλη την Ευροζώνη χωρίς να χρειαστεί να τυπωθεί ούτε ένα καταραμένο <<πληθωριστικό>> ευρώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου