Σελίδες

Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ


30 Απριλίου 2014, παραμονή Πρωτομαγιάς και στις λαϊκές αγορές της Αθήνας χιλιάδες άνθρωποι συνωστίζονται και ποδοπατιούνται στην προσπάθειά τους να πάρουν λίγα φρούτα και λαχανικά που διανέμουν δωρεάν έμποροι και παραγωγοί λαϊκών αγορών που βρίσκονται σε κινητοποίηση.Εικόνες τριτοκοσμικής χώρας που δείχνουν ότι η μεγάλη ένδεια έχει συνθλίψει κάθε έννοια αξιοπρέπειας σε χιλιάδες συμπατριώτες μας και ότι βρισκόμαστε μπροστά σε επικείμενη κοινωνική αναταραχή και λαϊκό ξέσπασμα.Όλα τα στοιχεία εξάλλου συνηγορούν για την απευκταία κατάσταση:καθίζηση των μισθών και εισοδημάτων,ανεργία στα ύψη.
Είναι όμως πράγματι μόνο η ένδεια που τσαλακώνει την αξιοπρέπεια των συμπολιτών μας ή μήπως γίνεται επίκληση αυτής προσχηματικά για να δικαιολογήσει την έλλειψη κουλτούρας ενός λαού;

PHOTO:K-MAGAZINO
01 Μαΐου 2014, ημέρα Εργατικής Πρωτομαγιάς και στην Αθήνα ο λαός, ο ίδιος αυτός λαός-πένητες και άνεργοι- δίνει δυναμικά το ΑΠΏΝ του στις προγραμματισμένες από τα συνδικάτα εργατικές συγκεντρώσεις. Σε μια πόλη των τεσσάρων εκατομμυρίων πολιτών, επιπλέον του ενός εκατομμυρίου ανέργων, με ιδανικές καιρικές συνθήκες,τέσσερις με πέντε χιλιάδες  λαού στο σύνολο , αισθάνθηκαν την ανάγκη να τιμήσουν αγώνες και θύματα ,προγενέστερων της γενειάς μας, αλλά και να προβάλλουν δικά των αιτήματα αν υπάρχουν ή και απλώς να διαμαρτυρηθούν, ακόμη και να διασκεδάσουν τέλος πάντων λίγο την πλήξη που δημιουργεί η μακροχρόνια καλοζωία!

Όχι βέβαια, αυτοί είναι έξυπνοι,δεν είναι κορόιδα! Ας ψάξουν σε άλλους λαούς όσοι αναζητούν συναγωνιστές, όπως τον Γερμανικό και τον Τουρκικό λαό που σαν αφελείς συστρατεύονται στα καλέσματα συνδικάτων και κοινωνικών οργανώσεων και πιστεύουν ότι με συλλογική προσπάθεια και συμμετοχή επιλύονται τα προβλήματα!

Όχι φυσικά πως φοβάται την αστυνομία, την δεξιά,την εργοδοσία, τις πολιτικές διώξεις!-Ξέρει ότι η αστική δημοκρατία λειτουργεί ευτυχώς στην χώρα μας,αλλά να, δεν θέλει να πιαστεί κορόιδο,αυτός, ο τόσο προικισμένος με ευφυΐα Νεοέλληνας και δεν βλέπει και το (προσωπικό) όφελος,άλλωστε.
Αν υπήρχε τουλάχιστον κάτι να αρπάξει, έστω μια πλαστική σακούλα με κρεμμύδια!Ας πήγαινε στο καλό και η αξιοπρέπεια και πολύ περισσότερο η εικόνα της χώρας, τότε!
Άλλωστε αυτές τις μέρες έχει να σκεφθεί και πως θα μπορέσει να πάρει και αυτός κοινωνικό μέρισμα από το πλεόνασμα! -έρχονται και εκλογές και έχει υποσχεθεί στον τάδε και τον δείνα υποψήφιο στήριξη,με αντάλλαγμα φυσικά την επίλυση των προσωπικών του προβλημάτων,δεν <<βλέπει>> και άμεση ανατροπή ώστε να σπεύσει να σκαρφαλώσει και αυτός έστω στο τελευταίου βαγόνι του τραίνου της νίκης,να αισθάνεται ότι είναι με τους νικητές απλά, αφού έχει πολιτικοποιηθεί στα γήπεδα και να μη μείνει στην απέξω στην μοιρασιά της λίας της εξουσίας.

Αλλά ξέρει αυτός τι χρειάζεται: ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ -Εδώ και Τώρα!!! αλλά ας την ξεκινήσουν οι άλλοι πρώτα καλύτερα και αν έχει προοπτική γιατί όχι και αυτός;
Άλλωστε, αυτό δεν έγινε και στην κατοχή,μέχρι την συνθηκολόγηση της Ιταλίας και όταν έγινε πλέον φανερό σ όλους η στροφή του πολέμου;
Η πιο πρόσφατα, στην περίοδο της στρατιωτικής Δικτατορίας μέχρι τις τελευταίες ημέρες του Πολυτεχνείου,όταν επικράτησε η (αναληθής) φήμη ότι οι Αμερικανοί είχαν αποφασίσει την μεταπολίτευση και την ανατροπή των στρατιωτικών;Ξαφνικά οι αντιστασιακοί έγιναν χιλιάδες, η <<Εθνική Επανάστασις>> έγινε χούντα και οι <<αλήτες φοιτητές>>, Ήρωες του Πολυτεχνείου!

Ο ατομικισμός και ο καιροσκοπισμός λοιπόν είναι η συλλογική μας κουλτούρα, και αυτά με πολύ σεβασμό και μια μεγάλη συγνώμη από όσους κατέβηκαν στις συγκεντρώσεις όχι από επαγγελματική υποχρέωση,όπως αστυνομικοί,συνδικαλιστές και μικροπωλητές αλλά από μια εσωτερική ανάγκη, να τιμήσουν έστω, αν όχι να προβάλλουν αιτήματα, γιατί οι περισσότεροι από αυτούς που εγώ είδα στην πλατεία Συντάγματος δεν έδειχναν να ανήκουν στο προλεταριάτο.

Η αλήθεια δυστυχώς πρέπει να λέγεται και ο λαός να μη διδάσκεται άκρατο υποκειμενισμό και ωφελιμισμό, δηλ.ότι δίκαιο είναι ό,τι μας συμφέρει και άδικο ό,τι μας αδικεί,όπως γίνεται στις μέρες μας όπου π.χ η διαγραφή του συνόλου ή μεγάλου μέρους του χρέους μας διεκδικείται ως μια δίκαιη και λογική απαίτηση, έστω και αν έγινε αυτό από εκλεγμένες κυβερνήσεις σε ειρηνική περίοδο, ενώ συγχρόνως προβάλλεται περίπου ως μια νέα Μεγάλη Ιδέα και απαράγραπτη απαίτηση η διεκδίκηση του Κατοχικού Δανείου, εβδομήντα χρόνια μετά από όταν συνήφθη κάτω από ιδιαίτερες ιστορικά περιστάσεις,το μεγαλύτερο μέρος του οποίου είναι γνωστό ότι δαπανήθηκε εδώ , για να πληρωθούν και πλουτίσουν μετέπειτα <<αντιστασιακοί>> οικονομικοί δοσίλογοι και δεν φυγαδεύθηκε στη Γερμανία.

Ας ευχηθούμε τέλος, του χρόνου η κατάσταση να έχει βελτιωθεί σημαντικά και να γιορτάσουμε την Πρωτομαγιά των Λουλουδιών και όχι Εργατική Πρωτομαγιά, χωρίς τύψεις και μεμψιμοιρίες όπως παραπάνω διαβάσατε!

KON MAR