Σελίδες

Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΒΟΝΑΠΑΡΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ IMPERIUM

-

Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις στην Γαλλία δείχνουν να διαμορφώνουν νέα δεδομένα και πιθανόν να δούμε επανασχεδιασμό της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής στην Ευρώπη.


Χωρίς να είναι τίποτε βέβαιο ακόμη, ίσως παρατηρηθεί νόθευση,δηλ.χαλάρωση (ΠΟΣΟΤΙΚΉ ΧΑΛΆΡΩΣΗ-ΕΚΔΟΣΗ ΝΕΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ), στην έως τώρα ακολουθούμενη σφικτή περιοριστική πολιτική,προς χάριν του αδυνάτου εταίρου του γάλλο-γερμανικού άξονα,ίσως και μέρους της επιχειρηματικής τάξης στην ίδια την Γερμανία,που πιέζει για ενίσχυση της ζήτησης στο εσωτερικό της χώρας.Λογικά θα πρέπει να αναμένωμε κινήσεις ώστε να  διασωθεί η Γαλλική οικονομία και να διασωθεί ό άξονας στον οποίο προσέδεσε την χώρα η ανεπαρκής πολιτική ηγεσία της Γαλλίας,αφελώς πιστεύοντας ότι θα αναδειχθεί συγκυρίαρχη δύναμη (με την Γερμανία) στην κεντρική Ευρώπη,υποβαθμίζοντας τις χώρες της περιφέρειας.
.Πολιτική που την υπηρέτησαν με συνέπεια εξίσου και οι συντηρητικοί και οι σοσιαλιστές,που αποδεικνύει ότι οι κυρίαρχες τάξεις της Γαλλικής κοινωνίας πάσχουν από το σύνδρομο του Βοναπαρτισμού, χωρίς να μπορούν να προβλέψουν τον τελικά ωφελημένο,δηλ την γείτονα μεγάλη χώρα,την Γερμανία.Η πρόσδεση της Γαλλίας στην Γερμανικής εμπνεύσεως περιοριστική πολιτική  και προσχώρησης στην αντίληψη ως της μόνης ορθής και αξιόπιστης οικονονομικής πολιτικής, αποκρύπτοντας βαθύτερους σχεδιασμούς, μπορεί να θεωρηθεί ως μια πολύ μεγάλη πολιτική επιτυχία της Γερμανίας
 Γιατί είναι  λάθος πιστεύω να νομίζουμε ότι στην Φραγκφούρτη και στο Βερολίνο δεν υπάρχουν αξιόλογοι οικονομικοί αναλυτές-οικονομολόγοι και ότι ο αποπληθωρισμός και η ύφεση ήταν επιγενόμενα δυσάρεστα αποτελέσματα και όχι προ-επιλεγμένα μέσα οικονομικής πολιτικής.Αντίθετα θεωρώ ότι οι πολιτικές λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ευρώπη και κυρίως στις χώρες της περιφέρειας της Ε.Ε όπως στην χώρα μας με εμμονή στις πολιτικές δημοσιονομικής προσαρμογής και μονεταριστικές συνταγές δεν είχαν μόνο θύματα αλλά και ωφελημένους πολλαπλώς,(όπως στην περίπτωση της Γερμανίας που είναι χαρακτηριστική):
Κατ΄αρχήν έπρεπε να βρεθεί μια ευρεία οικονομική ενότητα που θα λειτουργούσε ως λεκάνη απορροής και θα απορροφούσε την υπερβάλλουσα ρευστότητα που δημιουργούσε η αμερικανική νομισματική επεκτατική πολιτική(έκδοση ομολόγων,τύπωμα τεραστίων ποσοτήτων νέου νομίσματος,διόγκωση του χρέους, κλπ.) ακολουθώντας την αντίστροφη ακριβώς πολιτική, ώστε η παγκόσμια οικονομία να μη κινδυνεύσει από υπερ-πληθωρισμό.
-Μια << σφικτή>> δημοσιονομική και νομισματική πολιτική ισχυροποιεί το νόμισμα (εδώ το EURO), που ενδιαφέρει χώρες με ανεπτυγμένο τον δευτερογενή τομέα της οικονομίας που είναι εξαρτημένες όμως από τις εισαγωγές πρώτων υλών και ενέργειας, η δε διάθεση των προϊόντων γίνεται προς την εσωτερική αγορά ή χώρες με το ίδιο νόμισμα ή εξίσου σκληρή νομισματική μονάδα.Μήπως είναι η περίπτωση της Γερμανίας, που αγοράζει συντελεστές παραγωγής από χώρες της ζώνης του Δολαρίου (πετρέλαιο,φυσικό αέριο,πρώτες ύλες)δηλ. φθηνά και πουλά στην ζώνη του Ευρώ,δηλ. ακριβά;
Κατ΄αυτόν τον τρόπο ακυρώνεται εν τοις πράγμασι και το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας που δημιουργεί η υπερτίμηση του νομίσματος.

-Για να αποδεχτεί λοιπόν η Γερμανία και να επιτρέψει την νομισματική χαλάρωση και διολίσθηση του Ευρώ θα πρέπει να προηγηθεί η σημαντική υποχώρηση των τιμών των πρώτων υλών και κυρίως της ενέργειας (πετρελαίου).

Εξ άλλου είναι γνωστό ότι τα Γερμανικά προϊόντα τοποθετούνται στην αγορά όχι με βάση το συγκριτικό πλεονέκτημα του χαμηλού κόστους, (όπως π.χ της Κίνας,Ινδίας,κλπ.), αλλά με το brand name και απευθύνονται, τα εξαγώγιμα αυτών κυρίως, προς τα μεσαία και ανώτερα εισοδηματικά στρώματα που η οικονομική κρίση δεν τα αποτρέπει από την προτίμησή των.


BRAND NAME που ενισχύθηκε μάλιστα στην διάρκεια της παρούσης κρίσης και από την ηθική μείωση των οικονομιών αλλά και συνολικά της αξιοπιστίας των χωρών ,της ΕΕ .Έτσι ίσως εξηγείται και ο ηθικός πόλεμος  εναντίον άλλων χωρών όπως ενάντια στην Ελλάδα, πέρα από τις αμφιβόλου αξίας επιβαλλόμενες οικονομικές πολιτικές.!Το brand name είναι ανεκτίμητης αξίας άυλο κεφάλαιο και σπουδαία μελλοντική επένδυση ώστε να το αγνοούν Γερμανοί οικονομολόγοι!
Επωφελούμενη μάλιστα από τον χαμηλό πληθωρισμό ή και αποπληθωρισμό που δημιουργεί το σκληρό (υπερτιμημένο) νόμισμα χρηματοδοτώντας την οικονομία της (τις μεγάλου μεγέθους επιχειρήσεις της) με χαμηλά επιτόκια και την διάθεση άφθονων κεφαλαίων που <<δραπέτευσαν>>  κυρίως από χώρες του Νότου της ΕΕ προς μια πιο σίγουρη αγορά, βοηθώντας και το τραπεζικό της ΄σύστημά να ξεπεράσει αθόρυβα τα προβλήματα κεφαλαιοποίησης, κλπ.
θα μπορούσα να αναφέρω πολύ περισσότερα,΄ένα είναι βέβαιο όμως, ότι η κρίση μπορεί να είναι καταστροφική για πολλούς, για μερικούς όμως μπορεί να θεωρηθεί πρώτης τάξεως ευκαιρία για επίτευξη σκοπών, ακόμη και ρεβανσιστικών, αν υπάρχουν κάποιοι ακόμη που δεν ξεχνούν...



KON MAR

Σάββατο 16 Αυγούστου 2014

ΣΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ




Σαράντα χρόνια πέρασαν από το δραματικό εκείνο  καλοκαίρι του 1974 που σημαδεύτηκε από δύο γεγονότα Ελληνικού ενδιαφέροντος:
-την πτώση της Δικτατορίας και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας,ή κατά άλλους την παλινόρθωση της παλαιάς πολιτικής τάξεως στην εξουσία,χωρίς όμως την βασιλεία αυτή την φορά αλλά με παλινόρθωση τριών μη εστεμμένων δυναστειών, που βασίλευσαν στην χώρα μέχρι πρόσφατα,αλλά και άλλων παραγόντων της πολιτικής φεουδαρχίας...
-και δυστυχώς με τα τραγικά γεγονότα στην Κύπρο-ανατροπή Μακαρίου,Τουρκική εισβολή και κατοχή,κλπ,τα γνωστά γεγονότα.

 Θα κάνουμε και φέτος τα γνωστά μνημόσυνα, θα ρίξουμε ξανά το ανάθεμα στους άφρονες χουντικούς,που πρόδωσαν, πούλησαν,κλπ,θα κάνουμε μνεία στο πατριωτικό χρέος μας, συγκρατημένα βέβαια γιατί οι προτεραιότητες έχουν αλλάξει και η Τουρκία είναι μελλοντικός εταίρος μας στην ΕΕ, θα καθίσουμε έπειτα πολύ βολικά στην σκιά του μύθου που πάντα δημιουργείται μετά από μια καταστροφή.

Και ο συγκεκριμένος μύθος αφηγείται ότι οι άφρονες πραξικοπηματίες των Αθηνών,με ηγέτη ένα ανόητο υπερεθνικόφρονα ταξίαρχο, τον Δ. Ιωαννίδη,και Κύπριους ομοϊδεάτες τους,υπήκοντες σε άγνωστα σκοτεινά κέντρα,απρόκλητα εντελώς,απεφάσισαν να ανατρέψουν με πραξικόπημα τον νόμιμο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπο Μακάριο,αιφνιδιάζοντας τους πάντες, ανοίγοντας με αυτό τον τρόπο τον πίθο των Δαναΐδων,το κουτί της Πανδώρας  και τους ασκούς του Αιόλου μαζί,απαρχή όλων των μετέπειτα δεινών.

 Σεβόμενος όμως πραγματικά την μνήμη όσων έδωσαν την ζωή τους πολεμώντας για την πατρίδα εκείνες τις ημέρες στην Κύπρο, θα ανακαλέσω στην μνήμη,<<ασήμαντα>> γεγονότα και ξεχασμένες λεπτομέρειες από την μακρινή αυτή εποχή,διατυπώνοντας και ερωτήματα τα οποία όσοι ξέρουν καλό θα ήταν να απαντήσουν.


 Είναι γνωστό ότι οι σχέσεις του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου με την  ηγεσία του στρατιωτικού καθεστώτος ποτέ δεν ήσαν αρμονικές και περνούσαν συχνά φάσεις εντάσεων με κατηγορίες από πλευράς του για υπονόμευση, απειλές κατά της ζωής του και των συνεργατών του και από την άλλη (πλευρά) των Αθηνών για άρνηση συνεργασίας με το Εθνικό κέντρο και μη συντονισμό της πολιτικής, για επικίνδυνους τυχοδιωκτισμούς και διεθνείς πρωτοβουλίες, κ.ά.
Και φυσικά στο πλαίσιο αυτό της αμοιβαίας καχυποψίας έσκασε η αφορμή για μετωπική σύγκρουση με την απαίτηση του Προέδρου Μακαρίου να αποσυρθεί άμεσα το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων αξιωματικών που υπηρετούσαν στην Κύπρο ως υπονομευτών, χωρίς αντικατάσταση και μείωση της Ελληνικής στρατιωτικής παρουσίας στο νησί,συνολικά.Απαίτηση που απο ΚΑΜΜΙΑ κυβέρνηση των Αθηνών μπορούσε να γίνει δεκτή!- Γνωστή ιστορία,  η επιστολή Μακαρίου προς Γκιζίκη.

 Εδώ γεννώνται όμως κάποια ερωτήματα:

α) -Έπραξε αυτό ο αρχιεπίσκοπος αποκλειστικά με δική του πρωτοβουλία, ή χρησιμοποιήθηκε ως μοχλός ανατροπής της Δικτατορίας και αποτελούσε η τελεσιγραφική αυτή  απαίτηση μέρος συγκεκριμένου σχεδίου (που είχε επεξεργαστεί συνολικά, στην Κύπρο,στην Αθήνα ή έξω, πχ.στο Παρίσι και στην Ρώμη,ελάχιστους μήνες νωρίτερα);
-Μήπως κάποιοι σκέφτηκαν,σαν τους κυνηγούς, να διώξουν το θηρίο ανάβοντας κοντά στην φωλιά του μια μικρή ελεγχόμενη φωτιά,με πολύ καπνό ,αλλά επειδή δεν υπολόγισαν καλά τους ανέμους στην περιοχή,η φωτιά τους ξέφυγε και έκαψε την πλαγιά;
-Και ακόμη χειρότερα,μήπως κάποιοι από τους πρωταγωνιστές αν και διέβλεπαν και πιθανολογούσαν τον κίνδυνο της πυρκαϊάς,προχώρησαν αδιαφορούντες αρκεί να πετύχαιναν την επίτευξη του σκοπού των;-Σαν κοινοί οικοπεδοφάγοι;

-Αφού είχε γίνει πιά σαφές ,μετά το κίνημα του Ναυτικού και το Πολυτεχνείο ότι μόνο μετά απο μια εθνική κρίση (μετά απο πολεμική ήττα;)θα αίρονταν η στήριξη των αξιωματικών και του κρατικού μηχανισμού από το καθεστώς!

β)-Ποιοι άλλοι γνώριζαν από πριν την απόφαση αυτή του Μακαρίου,στην Κύπρο και κυρίως εδώ στην Αθήνα;

γ)-Ο Ευάγγελος Αβέρωφ.είχε συμβολή στην σύνταξή της όπως διατείνονταν αργότερα χουντικοί αξιωματικοί; 
 -Ο αντιναύαρχος Πέτρος Αραπάκης,και οι στρατηγοί Γ.Μπονάνος,Ι.Ντάβος και Αγ. Γκράτσιος γνώριζαν για αυτήν από τον ίδιο τον Μακάριο ή από άλλες πηγές;

δ)-Ο Κ. Καραμανλής και ο απωλέσας τον θρόνο βασιλιάς αιφνιδιάστηκαν εξίσου με την χούντα των Αθηνών;-Είχαν στα χέρια τους μήπως αντίγραφα της επιστολής Μακαρίου πρίν απο την 2α Ιουλίου;


 -Και πως αξιολόγησαν την ενέργεια αυτή,


- ως ακραία ενέργεια πολιτικής ανευθυνότητας, ή 


-ως κίνηση που με σωστό χειρισμό μπορούσε να οδηγήσει στην απομάκρυνση της Δικτατορίας;-Την στιγμή μάλιστα που είχαν εξευρεθεί οι (ανώτατοι) αξιωματικοί που βεβαίωναν ότι με το ξέσπασμα της κρίσης ήταν σε θέση να ελέγξουν την κατάσταση....


 Εκτιμήθηκε και ως πιθανότητα (και από τον πρόεδρο Μακάριο) η βίαιη αντίδραση του καθεστώτος των Αθηνών;-Και οι εξ αυτής συνέπειες;

Είναι αλήθεια ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όταν ενημερώθηκε για το σχέδιο εξέφρασε επιφυλάξεις ότι ενέχει πολλούς κινδύνους απρόβλεπτους και προειδοποίησε να μή προχωρήσουν;
-Γι αυτό ήταν έξω φρενών με τους Μακάριο και Βασιλέα και επιθυμούσε την μή επιστροφή τους μετά την Μεταπολίτευση;
ήπως αυτός ήταν ο λόγος που οι στρατηγοί ήταν επιφυλακτικοί και δεν συζητήθηκε το όνομά του αρχικά,στην πρώτη κοινή σύσκεψη των στρατηγών με τους πολιτικούς;;;
-Και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που ουσιαστικά εγκατέλειψε την Κύπρο αβοήθητη στην Β΄φάση της εισβολής;;;-

 Να υποθέσουμε τελικά ότι ο Μακάριος δεν εμπιστευόταν ούτε τους Έλληνες πολιτικούς,ούτε φυσικά κανένα από την στρατιωτική ηγεσία στην Ελλάδα, όπως ενδεικτικά τον Γρ. Μπονάνο καί Αραπάκη...;

-Στο πραξικόπημα τώρα στην Κύπρο,η σωτηρία και διαφυγή του αρχιεπισκόπου μπορεί να αποδοθεί:
-σε τύχη, θεία παρέμβαση, κλπ
-στην ετοιμότητα των Αγγλικών υπηρεσιών ασφαλείας;
-στην ανικανότητα των πραξικοπηματιών να εκτελέσουν αποτελεσματικά μια επιχείρηση
-σε εντολές άνωθεν όπως αργότερα ισχυρίστηκε ο επικεφαλής συνταγματάρχης Κ.. Κoμπόκης
 (Τώρα, τίνος άνωθεν, του Ιωαννίδη ή των επικεφαλής μιας νέας χούντας (των στρατηγών) που είχε δημιουργηθεί μέσα στην χούντα,και βεβαίωναν ότι "ελέγχουν την κατάσταση" ή κάποιου άλλου,ίσως ξένου παράγοντα,δεν γνωρίζω και δεν γνωρίζω αν έμαθε ποτέ και το υποψήφιο θύμα)

Πάντως, μπράβο στους Άγγλους που τον περιέθαλψαν αν και παλαιότερα μισητός αντίπαλος,όπως έκαναν οι Πέρσες με τον Θεμιστοκλή και Δημάρατο και οι Σπαρτιάτες με τον Αλκιβιάδη!

-Είναι περίεργο μάλιστα που οι Άγγλοι τόλμησαν την διάσωση κάποιου ανεπιθύμητου για τους Αμερικανούς ηγέτη,που με υποκίνησή τους,υποτίθεται,επιχειρήθηκε αυτή η ανατροπή.....Αν και ο ίδιος ο Μακάριος,αργότερα,διέψευδε τις κατηγορίες περί ανάμιξης της Αμερικής στο πραξικόπημα και την ανατροπή του...

Απλώς, άλλοι αγωνιστές ήσαν άτυχοι,συλλαμβάνονταν και εκτελούνταν,όπως οι Αυξεντίου,Καραολής. Δημητρίου των οποίων η μνήμη,πρόσφατη, πρέπει να ήταν ακόμη ζωντανή και στον Αρχιεπίσκοπο.


Στην σύσκεψη της Μεταπολίτευσης, στην Αθήνα,το κρίσιμο τριήμερο και ενώ στην Κύπρο δίνονταν με  αίμα μαθήματα    πατριωτισμού,εδώ προβάρονταν διάφορα σχήματα εξουσίας. Τελικά, με υπόδειξη του Ε. Αβέρωφ(;) ευρέθη ο νέος ηγέτης,ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Του οποίου μάλιστα το όνομα,παραδόξως, δεν συζητήθηκε καν στην πρώτη κοινή σύσκεψη των Αρχηγών των Ενόπλων Δυνάμεων με τους πολιτικούς και ετοιμάστηκε διάδοχο μεταπολιτευτικό σχήμα υπό τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο!... Ανάγκη των στιγμών, ξαφνική έμπνευση του Αβέρωφ(;)  ή από προ-επιλογή,ίσως το μάθουμε με το άνοιγμα του φακέλλου της Κύπρου, του πραγματικού και όχι του συναρπαστικού αφηγήματος του Στ. Ψυχάρη.

 
Στην Κύπρο, στην πρώτη φάση της Τουρκικής εισβολής,οι Κύπριοι πολίτες που με άνεση κατηγορούν τους Ελλαδίτες, έσπευσαν να επανδρώσουν θέσεις της Εθνοφρουράς, να κρατήσουν θέσεις, να συνεργαστούν με την ΕΛΔΥΚ; - Τα αστυνομικά τμήματα,φιλομακαριακά κατά τεκμήριον και το εφεδρικό σώμα  συνεργάστηκαν, διευκόλυναν τις επικοινωνίες των στρατιωτικών δυνάμεων ή τις παρεμπόδιζαν αντιμετωπίζοντας ως εχθρική δύναμη τις <<δυνάμεις της χούντας των Αθηνών>> ;

...Για να μη θυμηθούμε τα NORATLAS και την κατάρριψή τους από «κακή συνεννόηση» ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΌ ΑΕΡΟΔΡΌΜΙΟ ΤΗΣ ΛΕΥΚΩΣΊΑΣ !!!


Όχι από καμιά απομονωμένη πυροβολαρχία,παράκτια ίσως, αλλά από την αεράμυνα του κεντρικού αεροδρομίου της πρωτεύουσας!
Με την περίεργη  δικαιολογία ότι τα εξέλαβαν ως εχθρικά, Τουρκικά,που θα έριχναν αλεξιπτωτιστές να καταλάβουν το αεροδρόμιο!-Πώς,χωρίς συνοδεία καταδιωκτικών και βομβαρδιστικών αεροπλάνων και χωρίς να προηγηθεί σφοδρός βομβαρδισμός των θέσεων της αντιαεροπορικής άμυνας;Ποιος στρατιωτικός δεν γνωρίζει τα στοιχειώδη;


Στην Κύπρο, στην δεύτερη φάση της εισβολής,Αττίλας ΙΙ,τέτοιες μέρες,και ενώ είχε πραγματοποιηθεί  πολιτική μεταβολή στην Ελλάδα και στην Κύπρο, υπάρχουν αναφορές αξιωματικών, όπως από την Αμμόχωστο ότι δεν δίνονταν εντολές από την Αθήνα,ή την Λευκωσία,από το Αρχηγείο της Εθνοφρουράς ούτε απαντούσαν, και ο προεδρεύων της Δημοκρατίας και το υπουργικό συμβούλιο   είχαν απομακρυνθεί από την Λευκωσία, αφήνοντας τα διάφορα διάσπαρτα στρατιωτικά αποσπάσματα στο έλεος του θεού και του εισβολέα.
Γιατί, μήπως κάποιοι γνώριζαν που ολοκληρώνεται  η εισβολή;



Είναι αλήθεια όλα αυτά ή έστω  εν μέρει;

Τα ανωτέρω δεν απαλλάσσουν στο ελάχιστο φυσικά την Ιωαννιδική ομάδα από τις βαρειές ευθύνες της,αλλά δεν μου αρέσει κάποιοι να κρύβονται στην σκιά του όνου!

Είναι εθνικά σκόπιμο να διερευνηθεί επιτέλους σε βάθος η ιστορία και όπου υπάρχουν ευθύνες να αποδοθούν,έστω και για διδακτικούς λόγους, έστω και αν οι περισσότεροι πρωταγωνιστές δεν υπάρχουν πια στην ζωή και να μη εκθέτει ο καθένας την δική του εκδοχή,(:Το Τέλος Της Σιωπής), κατά πως τον βολεύει!

Να "ανοιχτεί" επιτέλους και αυτός ο περίφημος "φάκελλος του Κυπριακού" από την Βουλή,δηλ.ό,τι έχει απομείνει από αυτόν!-Τι επιτέλους φοβούνται;
-Μήπως λερωθεί περισσότερο το όνομα των χουντικών αξιωματικών;
-Να μή μαθευτεί δήθεν ο ρόλος του "Ξένου παράγοντα",δηλ. του Κίσσινγκερ;;;-Έτσι κι αλλιώς του χρεώνονται περισσότερα από ό,τι του αναλογούν,είναι πασίγνωστα αυτά,αν και πολλά αναπόδεικτα...
-Ή  προστατεύουν έτσι την υστεροφημία των λοιπών πρωταγωνιστών εκείνων των ημερών,και μετέπειτα στα χρόνια της Μεταπολίτευσης,εγχώριων και ξένων πολιτικών;

Αν οι ζωές που χάθηκαν τότε, δεν δημιουργούσαν βαρειά υποχρέωση για το ψηλάφισμα της αλήθειας, δεν θα καταπιανόμουν με την δυσάρεστη αυτή ιστορία, όπως συνετά πράττουν οι περισσότεροι που αρκούνται στα συνήθη μνημόσυνα προσθέτοντας   αποσπασματικά προσωπικές αφηγήσεις πολεμιστών-ηρώων...



Αξίζει να δείτε, απο το ΡΙΚ-(κυρίως από 29.00-32.00)
https://www.youtube.com/watch?v=WYn3u0a4GDg#t=2446

21-07-2014
KON MAR